Ο σταθμός της Δράμας βρίσκεται μέσα στην πόλη και θεωρείται η ναυαρχίδα των σιδηροδρομικών σταθμών της Jonction. Κατασκευάστηκε το 1895 από την εταιρεία «Ενωτικός Θεσσαλονίκης - Κωνσταντινούπολης» στην oποία συμμετείχαν η Οθωμανική Αυτοκρατορική Τράπεζα και διάφοροι βελγικοί και γαλλικοί οίκοι και εγκαινιάστηκε το 1896.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, επεκτείνεται το σιδηροδρομικό δίκτυο από τη Θεσσαλονίκη προς την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, συνδέοντας έτσι τη Θεσσαλονίκη με το Δεδεάγατς (Αλεξανδρούπολη) και κατ’ επέκταση με την Κωνσταντινούπολη.

Ο παλαιότερος χρονολογικά ιστορικός πυρήνας της πόλης είναι εκείνος που περικλείεται από τα βυζαντινά τείχη, δεν είναι όμως επακριβώς γνωστή η χάραξή τους. Μετά την κατάκτηση της Δράμας από τους Οθωμανούς το 1383, εγκαταστάθηκε Μουσουλμανικός πληθυσμός σε αυτόν τον πυρήνα ενώ οι κάτοικοί της εκδιώχτηκαν. Σχετικά με τη χρονολόγηση της αρχικής φάσης των τειχών ο Γ. Βελένης τοποθετεί την α΄ φάση στον 10ο αιώνα (σύγχρονα δηλαδή με το ναό της Αγίας Σοφίας) ενώ ο Κ. Τσουρής προτείνει μια χρονολόγηση στα μέσα του 3ου -τέλη του 6ου αιώνα.

Στην περιοχή των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται οι καπναποθήκες, μάρτυρες ευημερίας της πόλης, ως καπνικό κέντρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η υγρασία που υπάρχει στην περιοχή λόγω των φυσικών πηγών ήταν βασική προϋπόθεση για τη φύλαξη και την επεξεργασία των φύλλων του καπνού.

Η καλλιέργεια του καπνού που ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξης της ήδη από το 1800 επεκτείνεται, παράλληλα με το καπνεμπόριο. 

Στην περιοχή των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται οι καπναποθήκες, μάρτυρες ευημερίας της πόλης, ως καπνικό κέντρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η υγρασία που υπάρχει στην περιοχή λόγω των φυσικών πηγών ήταν βασική προϋπόθεση για τη φύλαξη και την επεξεργασία των φύλλων του καπνού.

Η καλλιέργεια του καπνού που ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξης της ήδη από το 1800 επεκτείνεται, παράλληλα με το καπνεμπόριο. 

Στην περιοχή των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται οι καπναποθήκες, μάρτυρες ευημερίας της πόλης, ως καπνικό κέντρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η υγρασία που υπάρχει στην περιοχή λόγω των φυσικών πηγών ήταν βασική προϋπόθεση για τη φύλαξη και την επεξεργασία των φύλλων του καπνού.

Η καλλιέργεια του καπνού που ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξης της ήδη από το 1800 επεκτείνεται, παράλληλα με το καπνεμπόριο. 

Στην περιοχή των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται οι καπναποθήκες, μάρτυρες ευημερίας της πόλης, ως καπνικό κέντρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η υγρασία που υπάρχει στην περιοχή λόγω των φυσικών πηγών ήταν βασική προϋπόθεση για τη φύλαξη και την επεξεργασία των φύλλων του καπνού.

Η καλλιέργεια του καπνού που ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξης της ήδη από το 1800 επεκτείνεται, παράλληλα με το καπνεμπόριο. 

Στην περιοχή των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται οι καπναποθήκες, μάρτυρες ευημερίας της πόλης, ως καπνικό κέντρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η υγρασία που υπάρχει στην περιοχή λόγω των φυσικών πηγών ήταν βασική προϋπόθεση για τη φύλαξη και την επεξεργασία των φύλλων του καπνού.

Η καλλιέργεια του καπνού που ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων της και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξης της ήδη από το 1800 επεκτείνεται, παράλληλα με το καπνεμπόριο. 

Μια Εκκλησία και μια περιοχή, γνωστή και αγαπητή σε όλους τους Δραμινούς αλλά και σε όλους τους επισκέπτες της Δράμας. Μια πανέμορφη περιοχή με τη λιμνούλα και τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας, ένα καταπράσινο τοπίο αλλά και ένα εκκλησάκι με ιστορία και θρύλους.

Η Αγία Βαρβάρα είναι πολιούχος της πόλης της Δράμας.

Ο ναός της Αγίας Σοφίας, σημαντικότατος για την πόλη της Δράμας και για τη βυζαντινή αρχιτεκτονική, τρουλαίος ναός με περίστωο μεταβατικού τύπου, πρέπει να ήταν αρχικά χτισμένος στο υψηλότερο σημείο της περιοχής, το επίπεδο του οποίου ήταν τότε αρκετά χαμηλότερο από το σημερινό. Μεταγενέστερες επιχωματώσεις συντέλεσαν στην άνοδο του επιπέδου, με αποτέλεσμα να «βυθιστεί» το κτίσμα στο έδαφος και να ενισχυθεί έτσι η στατικότητά του. Αυτός ήταν ίσως και ο λόγος που το κτίριο σώθηκε από το φοβερό σεισμό του 1829, ο οποίος ισοπέδωσε τη Δράμα.

Ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών είναι χτισμένος στη θέση παλαιότερου ναού, υπολείμματα του οποίου είναι εντοιχισμένα στην τοιχοδομία του.

Στη σημερινή του μορφή ο ναός έχει σχήμα μονόχωρης βασιλικής με γενικές διαστάσεις 7 m επί 3,45 m περίπου και στο εσωτερικό του σώζεται αποσπασματικός ζωγραφικός διάκοσμος με μέρος του κύκλου των Παθών και τους Ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ, που χρονολογούνται στην πρώτη 20ετία του 14ου αιώνα.

Ο Ελληνιστικός τάφος της οδού Τροίας 1 της Δράμας είναι ένας μνημειακός τάφος Μακεδονικού τύπου. Είναι ένα μνημείο, που αποτυπώνει την ιστορία τριών αιώνων της Δράμας και της περιοχής της (3ος -1ος π.Χ. αιώνα). Αποκαλύφθηκε τυχαία τον Απρίλιο του 1976 κατά την εκσκαφή θεμελίων για την ανέγερση οικοδομής. Δυστυχώς κατά την είσοδο αρχαιολόγων στο χώρο του μνημείου αποκαλύφθηκε ότι είχε συληθεί σε ανύποπτο χρόνο. Παρά ταύτα τα εναπομείναντα κτερίσματα μιλούν εύγλωττα για τη σπουδαία σημασία του για τον τοπικό πολιτισμό και την οικονομία.

Στη συμβολή των οδών Άρμεν και Αγαμέμνονος στη Δράμα, ένα πέτρινο κτίριο με περίτεχνο ζωγραφικό διάκοσμο στην πρόσοψη καθηλώνει το βλέμμα. Είναι ένα μικρό τέμενος με αυλή, που βρισκόταν στην άλλοτε μουσουλμανική συνοικία της πόλης.

Το Σαντιρβάν τζαμί αποτελούσε μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος με κοιτώνες, νεκροταφείο και σιντριβάνι, μέσα σε περίκλειστη αυλή και οι οθωμανικές μαρμάρινες πλάκες που βρέθηκαν στα θεμέλια του διπλανού κτίσματος που κατεδαφίστηκε επιβεβαιώνουν ότι όντως ο χώρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο.

Ο Άγιος Νικόλαος βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στη νοτιοδυτική γωνία της Πλατείας Ελευθερίας. Επί Τουρκοκρατίας λεγότανε Εσκί τζαμί (αρχαίο τζαμί) ή Τσαρσί τζαμί (τζαμί της αγοράς). Το αρχικό κτίριο είχε χτιστεί από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ (1481-1512).

Η ανέγερση του Εσκί Τζαμί, σύμφωνα με τους ιστορικούς, υπολογίζεται στα τέλη του 17ου αιώνα, γιατί από τότε η πόλη της Δράμας άρχισε να επεκτείνεται έξω από τα βυζαντινά τείχη, από τα οποία ένα μέρος τους σώζεται σήμερα.

Στο Διοικητικό κέντρο της παλιάς μουσουλμανικής συνοικίας της Δράμας - στη συμβολή των οδών Μ. Αλεξάνδρου, Κ. Παλαιολόγου και Λ. Λαμπριανίδου - συναντούμε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης, το Αράπ Τζαμί.

Η συνοικία της Άγιας Τριάδας βρίσκεται στις βόρειες παρυφές της πόλης. Ονομάζεται έτσι από τον ομώνυμο ναό και την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν κατοικημένη από μουσουλμανικό πληθυσμό. Τότε ο ναός ήταν τέμενος και ονομαζόταν Κουρσούμ τζαμί.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρχαν και άλλα μουσουλμανικά τεμένη, λουτρά και μεντρεσές.

Το ΚΑΦΕΝΕΙΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα (1906-1907) από την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Δράμας και τον αείμνηστο μητροπολίτη Χρυσόστομο επί της οδού Ερμού (λόγω παρακείμενου ταχυδρομείου), στη συμβολή των σημερινών οδών Βενιζέλου και Κουντουριώτου.

Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον νεοκλασικό με στοιχεία μπαρόκ κτίριο, όπου με μεγάλη επιτυχία ο Αρχιτέκτονας (δυστυχώς δεν μας είναι γνωστό το όνομά του) έχει δώσει λύση στο δύσκολο πρόβλημα της γωνίας.

Ο κινηματογράφος ΟΛΥΜΠΙΑ λειτουργεί από τη δεκαετία του 1920 στη Δράμα. Παλαιότερα ήταν καπναποθήκη, καθώς ,ως γνωστόν , η καλλιέργεια του καπνού, ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων του κάμπου της Δράμας και βασικός οικονομικός παράγοντας ανάπτυξής της από το 1800 περίπου και μετέπειτα.

Στο Μεσοπόλεμο, ανάμεσα στο 1920 με 1925,όταν πρωτολειτούργησε ο κινηματογράφος με το όνομα «Μέγας» , διαχειριστής του ήταν ο εβραϊκής καταγωγής Αιμίλιος Κακής, καταγόμενος από την Κέρκυρα.

Στην Πλατεία Ταξιαρχίας, στη γωνία των οδών Παγγαίου και Αγίας Βαρβάρας δεσπόζει ένα υπέροχο αρχοντικό, μια διώροφη μονοκατοικία. Είναι πραγματικό στολίδι, όχι μόνο για την περιοχή στην οποία βρίσκεται αλλά και για όλη την πόλη της, Δράμας. Η θέση στην οποία βρίσκεται το αρχοντικό αυτό το κάνει ορατό από απόσταση και προσελκύει τα βλέμματα των δραμινών αλλά και των επισκεπτών της πόλης.

Στις αρχές του 20ου αιώνα υπολογίζεται ότι υπήρχαν δεκαπέντε υδρόμυλοι, σήμερα όμως έχουν απομείνει τρεις υδρόμυλοι στο νότιο τμήμα των πηγών. Ανατολικά ο μύλος του Παντούλη, απέναντί του ο μύλος του Δημηρόπουλου και τελευταίος δυτικότερα ο μύλος του Ζώνκε. Ανήκουν στους οριζόντιους νερόμυλους και διαθέτουν έναν χώρο για άλεση πάνω από τον υπόγειο μηχανισμό κίνησης, έναν χώρο για αποθήκευση και την κατοικία του μυλωνά, που επικοινωνεί με τους άλλους δύο χώρους. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι οι λιθόκτιστες αψίδες στη βάση τους.

Λίγα λόγια για το σχολείο ...

Το 1ο Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑ.Λ.) Δράμας, ακολουθώντας τις νομοθετικές ρυθμίσεις, αποτελεί τη συνέχεια της Μέσης Δημόσιας Τεχνικής Σχολής Εργοδηγών (Ν.Δ. 580/70), η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί το 1970. Το σχολείο μας είναι το πρώτο από τα δύο ημερήσια ΕΠΑ.Λ. που λειτουργούν στην πόλη της Δράμας και το μοναδικό της περιοχής, στο οποίο λειτουργούν οι παρακάτω τεχνικοί τομείς με τις αντίστοιχες ειδικότητές τους: